Kun je bang zijn voor sociale contacten? En wat voor invloed heeft dat dan op je leven?
Sophia lijkt een gelukkig bestaan te leiden, samen met haar vriend Peter en hun kat Sammy. Ze werkt met veel liefde in de ouderenzorg en heeft zojuist een intensieve opleiding afgerond. Ze weet nu meer over dementie en mag haar kennis delen met anderen.
Haar nieuwe functie vraagt veel van haar. Uit alle macht probeert ze haar problemen te verbergen, maar hoe lang houdt ze dit vol?
Sophia geeft jou een uniek kijkje in haar hoofd tijdens haar strijd tegen angst en eenzaamheid, waarbij ze alles dreigt te verliezen.
Met mij is toch niks mis is het debuutroman van Elly Vos. Zij lijdt, net als Sophia, aan een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Ze ontdekte dat te veel mensen haar angsten niet begrijpen.
Met haar boek deelt zij haar eigen ervaringen en hoopt ze het taboe rondom deze angststoornis verbreken.
“Dit is het boek waar ik al die tijd naar zocht. Een boek dat alle kanten van de zorg ongenuanceerd beschrijft, vol humor, spanning en veel emoties.”
Melanie Mandemakers-Van Beers (ervaringsdeskundige).
“Elly laat met ‘Met mij is toch niks mis’ overtuigend zien dat er geen pasklare oplossing is voor psychische problematiek en dat je als patiënt moet volhouden en volharden om binnen de geestelijke gezondheidszorg de weg naar herstel te vinden. Dit boek helpt om vol te houden én om hoop te houden.”
David Khasho (GZ-psycholoog)
Elly Vos is één van de Kleurrijke schrijvers
Marijke Witman –
Net het boek dichtgeslagen en nog steeds een beetje beduusd. Wat een eerlijk en heftig verhaal. De strijd om weer overeind te komen is zo herkenbaar. Zelf had ik alleen te maken met een Burn-out en dat vond ik al zwaar genoeg. Ik kan me niet voorstellen hoe zwaar de weg voor jou is geweest. Diep respect. Als ik dan zie hoe jij daar stond met de boekpresentatie. Stralend en ook gewoon in het middelpunt van de belangstelling. Geweldig. Je mag supertrots zijn op het boek dat je geschreven hebt.
Claudia van den Broek –
Uit het hart geschreven. Zo herkenbaar. Het eerste boek wat ik 2 1/2 jaar gelezen heb. Het zet je wel aan het denken. Ik kon niet stoppen met lezen. Dat zegt genoeg. Elly je bent een echte schrijfster op naar het volgende boek. Groetjes van Claudia
G.N.U. Kok –
Het boek ontvangen en eigenlijk geen tijd om te beginnen met lezen, toch alvast tijdens de koffie erin gekeken en voor ik het doorhad was ik 8 pagina’s verder. Een traantje pinkte ik al weg, wat voor een sterk persoon ben je wel niet als je met een boek het hele land deelgenoot maakt van jouw verleden, je worsteling nu en dagelijkse beslommeringen. De wijze hoe jij schrijft is zo lekker, je voelt je meteen betrokken. Je zegt al bijna je moet hier iets mee doen. Doe vooral iets waar je zelf blij van wordt en mocht dat geen schrijven zijn dan hoop ik hier of daar een column of iets van jou me hand tegen te komen.!
Desiree Waarts –
Zo bijzonder hoe jij dit hebt geschreven, hoe je uit een diep dal bent gekomen en nu dit boek publiceert en weer straalt op de werkvloer. Het zet je aan het denken hoe we met elkaar om gaan in het leven en iemand snel beoordelen.
Mooi om inzicht te krijgen bij mijzelf, wat gebeurt in je jeugd, dat dat maakt tot wie je bent en hoe je alles ervaart.
Blijf schrijven Elly!
Silvia van Engelen –
Een boek wat je in één ruk uitleest. Het neemt je mee in een proces van gevangen voelen, innerlijke worstelingen die anderen niet opmerken en het proces van veranderen. Verfrissend en verhelderend om mijn eigen vak vanuit de ogen van een ander te horen. Het boek is vlot geschreven en leest makkelijk weg. Een aanrader als je echt iets meer wilt begrijpen hoe psychotherapie in de praktijk eruit kan zien.
Loes Mathlener –
Ik ben behoorlijk onder de indruk wat hetgeen je hebt opgeschreven. Wat super stoer dat je met zoveel angst voor wat mensen van je zullen vinden het aandurft om je open te stellen in een boek dat iedereen kan lezen. Mensen die geen idee hadden waarmee jij worstelt. Dat lijkt mij persoonlijk dan eigenlijk weer heel eng en dan zou ik ook erg onzeker zijn over de manier waarop mensen daarop zullen reageren. Veel respect daarvoor. Ik hoop dat het je geholpen heeft om dingen van je af te schrijven en je nu weer lekker aan het werk bent binnen de zorg waar je goed in bent. Overigens heb ik nooit geweten dat je onzeker was over wat wij in het bootcampclubje van jou vonden. Voor mij ben je een gezellig en vooral trouw lid die vol energie mee doet, ik heb die voor mij onbekende wereld nooit achter jou gezocht. Ik ben blij het boek te hebben mogen lezen en wens je veel succes met alles wat je nog gaat doen
Monique –
Dankjewel dat je door dit verhaal te vertellen meer bekendheid hebt gegeven aan sociale angsten. Het is een heel toegankelijk boek en leest lekker weg. Vooral de stukken binnen de therapie sessies vond ik heel interessant. Daarnaast is het je gelukt om er ook echt een verhaal van te maken doordat de lezer Sophia in verschillende delen van haar leven leert kennen. Ook weet je de omgeving eromheen speels te omschrijven en Sammy loopt er als een rode draad doorheen: een stabiele steunpilaar.
Madelon –
Wauw! wat een prachtig boek. Het leest prettig, en goed door. Het is gewoon jammer dat het boek “uit” is! Ik kan iedereen dit boek aanraden om te lezen, Elly oprecht mijn compliment aan jouw schrijfkunsten.
Lucy van Opstal –
Elly jij bent mijn collega en vond het fijn je verhaal te lezen en maakte e.e.a duidelijk, super bedankt daarvoor het maakt ook in andere situaties veel duidelijk. Het heeft me zeker ook geleerd om niet te snel te oordelen, daarvoor grote dank.
Het was een heel fijn boek om te lezen, je nam me mee op mijn (ons) werk. sommige dingen waren heel herkenbaar.
Ga zo door Elly ik ben trots op je.
Liefs Lucy van Opstal
Jamie –
Jemig Elly, de eerste bladzijden…. Alsof het over mijzelf ging.
Ben met een Burn-out thuis komen te zitten. Na een maandenlange wachttijd gestart met hulp bij Impegno, na bij de basispsycholoog helemaal in paniek vertrokken te zijn. Nu nog in de onderzoekende fase waarbij gedacht wordt aan een Depressie vanuit de Burn-out met persoonlijkheidsstoornissen. Lezen lukt mij eigenlijk niet, al tig boeken geleend en terug gebracht, om wat wijzer te worden wat het kan zijn een persoonlijkheidsstoornis, tot ik dit boek tegenkwam…
Heel confronterend en dus herkenbaar.
Ben benieuwd naar het vervolg.
Edith –
Jaren geleden heb ik intensieve groepsschematherapie gevolgd, en het verhaal van Sophia was een ‘feest’ van herkenning. Tussen aanhalingstekens, want het is heel erg pittig om jezelf kwetsbaar op te stellen en lief en leed te delen met zo’n groep waarin altijd wel minstens een iemand zit die gigantisch op je rode knoppen drukt. Mooi om de vooruitgang bij Sophia te zien, niet een wonderbaarlijke genezing (zo heb ik dat zelf ook niet ervaren), maar wel genoeg om met goede moed verder te gaan zonder therapie.
Alby –
Wat fijn om een soort ervaringsverhaal te lezen over een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis, een verhaal waar ik ondanks een andere context toch veel van herken. Mooi hoe dingen verwoord zijn. Het helpt mij om zelf ook woorden te vinden voor mijn ervaring/beleving en het plaatst de angsten/stoornis in perspectief. Sommige patronen zullen altijd gevoelig blijven, zoals bij Sophia, maar ze komt uiteindelijk wel verder. Heel erg bedankt voor dit boek!