Kwart voor zes in de ochtend: de auto in naar het vliegveld. Om acht uur vertrekt ons vliegtuig naar Athene. Daar dubben we even. Wat is handig. Met de auto naar Tesselonici of toch vliegen? Er blijken veel snelwegen geblokkeerd te zijn door stakende boeren dus we kiezen voor vliegen. Wachten tot 13 uur en een uur later in Tesselonici met de taxi naar het busstation. We pakken de bus naar Policastro en vandaar de taxi naar Idomeni.
Half zes. Aankomst in Idomeni. Snel de spullen op de kamer gegooid (al mijn zes kilo bagage) en in de taxi naar de grens. Net voor de grens langs de spoorlijn is een kamp. Er is een kleine opening in het draad met een tent ervoor.
Daar is de grensovergang naar Macedonië. Per half uur mag er een groep een papiertje laten zien waar op staat dat ze de grens over mogen …
Achter mij zie je de mensen die net uit Athene zijn aangekomen van de boot. Ze zijn door de bus gebracht. Kleine koepeltentjes worden snel neergezet. Hele gezinnen zitten erin met baby’s en kinderen.
De grote tenten staan vol bedden. Dicht op elkaar, dekens en spullen erop. Mensen zitten op het bed. Er is een tent voor de kinderen. Ik mag foto’s maken van hun tekeningen.
Er staan zes grote slaaptenten, allemaal vol. De Syrische, irakese en Afgaanse vluchtelingen mogen door. Ze gaan naar het volgende kamp op Macedonisch grondgebied en vanaf daar met de trein of te voet verder. Veel gezinnen met jonge kinderen.
Dit hek is de grens met Macedonië. Zij zijn een land verder. Voor de man die we iets voor het kamp op de heenweg in de berm zien liggen, gaat dat niet lukken. Hij is dood. Gestorven van de honger. Op de terugweg staan er zes politieauto’s en wel vijftig agenten bij. Maar ja, dat helpt niet meer.
*zucht* de tranen rollen over mijn wangen …… Die tekening van dat kindje breekt mijn moederhart …. Dat, dat nog kan Anno 2016 dat er iemand sterft van de honger .
Vreselijk, vreselijk en meer kan ik niet meer zeggen geloof ik 🙁
Keep up the good Work Esther en ik kan niet blijven zeggen hoeveel respect ik voor je heb
Een hele dikke knuffel en pas goed op jezelf
xxx Mandy
Triest… sprakeloos… Sterkte tijdens deze heftige reis!
Dit moeten zoveel mogelijk mensen lezen. Al die misvattingen over vluchtelingen. Verdorie ze zouden écht NIET willen ruilen!!
Heftig Es’, ik hoop dat je die in en intrieste gevoelens daar al kan delen met iemand.Sterkte, Jos
Echt verschrikkelijk. Sterkte Esther! RESPECT:)
Ook ik hou de verslagen bij van je ervaringen! Ik ben sprakeloos van de toestand daar! Er zijn geen woorden voor want hoe moet dit überhaupt opgelost worden. Groot respect voor jou, lieve Esther. Veel kracht nog voor de rest van je verblijf!
Ook ik hou de verslagen bij van je ervaringen! Ik ben sprakeloos van de toestand daar! Er zijn geen woorden voor want hoe moet dit überhaupt opgelost worden. Groot respect voor jou, lieve Esther. Veel kracht nog voor de rest van je verblijf!