Interview Thea van Bodegraven

Thea’s tekst- en werkboek ‘Als helpen niet helpt’ heeft al heel veel mensen blij gemaakt. Via de uitgeverij vinden wekelijks vele pakjes met deze set de weg naar lezers. Van Thea komt in 2023 een nieuw boek uit, een roman dit keer. Ik stel Thea van Bodegraven graag aan je voor!

Hoe bepaal je meestal de titel van jouw boeken?

De titel van ‘Als helpen niet helpt’ ontstond toen het boek al geschreven was. In mijn eerste vakantieweek in Frankrijk ’s morgens om zeven uur toen ik wakker werd op mijn luchtbed in de tent. Ik vertrouw erop dat de titel van mijn tweede boek ook op het goede moment gaat komen.

Hoe ga jij om met writer’s block?

Voor mij helpt weggaan het beste. Op een fijne plek in de zon zitten of ergens koffie drinken. Dan mijn schrijfboekje pakken en dan komen de woorden vanzelf. De nieuwe lijntjes ontstaan op momenten dat ik iets anders aan het doen ben. Dat moet ik het wel opschrijven, zodat ik het niet vergeet.

Hoe is jouw schrijfstijl veranderd sinds jouw eerste boek?

Mijn eerste boek ‘Als helpen niet helpt’ was non-fictie. Dit zat helemaal in mijn hoofd en hoefde er ‘alleen nog maar’ uit te komen. Nu schrijf ik fictie. Ik realiseerde me dat dit een andere manier van schrijven is en heb geïnvesteerd in een schrijfcoach die me hierin meegenomen heeft. Fictie schrijven vind ik heel leuk. Natuurlijk heb ik een plan, maar het is bijzonder om te ervaren dat het boek zich vanzelf ontwikkelt. Dan is het ook voor mij verrassend welke kant het verhaal op gaat. Ik merk dat mijn blogs ook veranderen van schrijfstijl.

(foto Thea: Agapè stories)

Wat is de belangrijkste boodschap die je probeert over te brengen met jouw boeken?

Ik heb een missie met mijn boeken: de problematiek van mensen onder de aandacht brengen die een gezinslid hebben met psychiatrische problemen. Voor deze ‘patiënten’ is hulp en zorg al moeilijk. Voor de naasten is bijna niets. Hun probleem wordt weinig herkend en erkend.

Mijn eerste boek ‘Als helpen niet helpt’ geeft een beschrijving van en inzicht in deze problematiek. Dit boek heeft zijn weg gevonden, ook onder hulpverleners die het adviseren aan naasten. De psychologische roman die ik nu aan het schrijven ben laat zien hoe de man een dwangstoornis ontwikkeld en wat dit doet met zijn gezin. Het is voornamelijk beschreven vanuit het perspectief van zijn vrouw, maar wordt afgewisseld met gedachten van de man zelf. Hierdoor krijg je als lezer een heel ander beeld van wat dwang is en hoe het ontstaat.

Hoe belangrijk vind je het plot in vergelijking met de personages in jouw boeken?

In mijn roman zijn de ontwikkeling van de personages en het plot even belangrijk. Ze kunnen niet zonder elkaar. Ze geven elkaar diepgang, stuwen elkaar vooruit en vormen samen het verhaal.

Wat is de beste feedback die je ooit hebt ontvangen over jouw werk?

Ik krijg vaak de feedback dat mijn schrijfstijl fijn leest en dat ze zichzelf erin herkennen. En helemaal ben ik blij van alle lezers die door mijn boek werkelijk iets kunnen veranderen in hun thuissituatie.

Voor welke soort lezers denk je dat jouw boeken het meest geschikt zijn?

‘Als helpen niet helpt’ is geschikt voor mensen die een gezinslid hebben met psychiatrische problemen en daar zelf mee worstelen. Zij krijgen geen tips hoe ze de ander kunnen helpen, maar leren wel hoe ze weer zichzelf durven worden naast de ander. Dit boek is ook geschikt voor hulpverleners die werken met deze gezinnen. Mijn nieuwe boek is geschikt voor iedereen die graag een psychologische roman leest – een boek met diepgang – en geïnteresseerd is in maatschappelijke problemen.

Wat zijn jouw toekomstplannen met betrekking tot jouw schrijven?

Mijn huidige twee boeken zijn geschreven vanuit een missie. Maar ik vind schrijven echt heel leuk. Ik word er blij van en wil dit graag meer gaan doen. Idee voor een volgend non-fictie boek is er al. Een roman zou ik graag nog een keer schrijven, maar dan moet ik wel eerst een onderwerp gaan bedenken.