Na mijn vorige blog, help, mijn kind kan niet tekenen, kwamen er veel reacties.
Zoals: iedereen kan tekenen, laat die kinderen toch lekker hun gang gaan, kinderen moeten al zo veel en niet forceren. Allemaal dingen die ik ook schreef in het blog en die ik ook altijd tegen de kinderen en ouders vertel. Het helpt echt trouwens. Als de kinderen vrij worden gelaten, gaan ze echt wel aan de gang. Of met tekenen, of met iets anders creatiefs.
Ook kwam de vraag: en wat nu als je van jezelf vindt dat je niet kan tekenen?
Als ik heel eerlijk ben, heb ik hier zelf ook wel eens last van.
Of liever gezegd, had. Het is al een heel stuk minder geworden.
Mijn klachten ten aanzien van mijn tekenwerk waren ook wat meer specifiek.
Heel veel kan ik wel en andere dingen kan ik wel maar die kosten heel veel tijd.
Bijvoorbeeld een illustratie met mensen erop kostte mij een gum per tekening voordat ik tevreden was.
Ook ik moet blijven oefenen, om me heen kijken en mezelf verbeteren.
Hoe dat komt?
Tja, onze innerlijke criticus praat graag mee met alles wat we doen.
Op zich is dat niet erg, want het maakt dat we niet meteen tevreden zijn met het eindresultaat.
Maar zeg nou eerlijk, soms mag die best wat eerder zijn mond houden.
Of wat milder zijn, of een tip of aanwijzing geven waar we wat aan hebben.
Alles liever dan een sneer “Dat doet een kleuter nog beter, hoe krijg je het voor mekaar”.
En als die innerlijke criticus zijn mond eens houdt, is er wel iemand in de omgeving die je van een reactie wil voorzien:
‘Leuk zeg, heeft je zoon (van toentertijd drie) dit gemaakt?’
(Even voor de duidelijkheid, dit is waargebeurd, een jaar of vijf geleden, bij een schildering die ik maakte voor mijn opleiding tot kunstzinnig dynamisch coach. Ik was er de hele dag aan bezig geweest. Tja, wat doe je dan? Toch maar vriendelijk blijven lachen, dank u wel zeggen (want dat hoor je te zeggen bij feedback, toch?) en een kopje koffie aanbieden …)
Waarom zou je willen tekenen?
Vind je dat het moet?
Vragen je kinderen erom?
Dan is het allemaal niet zo lastig. Kinderen vinden veel mooi en je kunt met hen meegroeien. Als zij tekenen, pak je ook de stiften of potloden en maak je er iets van.
Ik blijf het herhalen, tekenen is niet zo moeilijk. Het zijn allemaal strepen en stippen die samen figuren vormen.
Als je het zo bekijkt, kun je alles tekenen.
Ik wil graag tekenen omdat het mij ontspant.
Ik houd ervan om een wereld te verzinnen waarin alles kan.
Dieren die koffie drinken en bomen die alle kleuren van de regenboog hebben.
Ik word er blij en vrolijk van.
Natuurlijk is het leuk en fijn als dat voor andere mensen ook zo werkt.
Vaak is dat wel zo met mijn tekeningen en schilderijen.
Zo niet? Ook goed!
Ik ben zeker zelf niet geheel worstelvrij ten aanzien van mijn tekeningen.
Maar het is wel een stuk minder geworden.
Hoe?
Vijf tekentips van mij die misschien helpen.
1. Wees niet te kritisch naar jezelf. Zie het tekenen als een momentje voor jezelf, even ontspannen, een cadeautje voor jezelf. En geef die innerlijke criticus een eigen papier en stift 🙂
2. Oefenen, oefenen, oefenen. Hoe meer je oefent, hoe beter het gaat. Ga desnoods ergens op les. Heb ik ook gedaan.
3. Varieer eens met andere materialen en ondergronden. Teken op de krant, op glad papier, met stift, balpen enz. Ieder materiaal heeft zijn eigen uitdagingen. Misschien teken jij wel veel mooier met een balpen dan met een potlood.
4. Begin klein. Droedel tijdens een vergadering op het verslag van de vorige keer. Teken kleine bloemen, cirkels, verbind het en met het ander … uit onderzoek is gebleken dat je beter kunt luisteren als je droedelt en het levert ook nog iets grappigs op. Wat wil je nog meer?
5. Laat je inspireren door internet, boeken of een workshop. Zelf geef ik ook regelmatig workshops waarbij ik stap voor stap voordoe hoe je het aan zou kunnen pakken. Er komen echt veel mensen in mijn workshops die zeggen dat ze niet kunnen tekenen of schilderen en ze gaan allemaal tevreden naar huis. Er zijn ook veel inspirerende boeken te koop op dit gebied, ik zeg het nog maar een keer, natuurlijk ook bij Droomvallei Uitgeverij :).
Teken met mij mee! Ik heb een zomertekenen boek gemaakt waar iedereen, volwassenen en kinderen, zich door kan laten inspireren. Kijken, ontdekken, durven. Koop een plakboek, print mijn voorbeelsen uit en ga aan de gang. Klein beginnen en steeds meer uitbreiden. Zwart wit en kleur. Doe mee met het Droomvallei Zomertekenen! Veel plezier!
Pingback: Zomertekenen deel 1 - bloemen - Prachtboeken