Anne West schreef reeds veel fantasy boeken en chicklits. In okotber komt het boek “Achter de geraniums” uit bij Droomvallei Uitgeverij. Zij stelt zichzelf en haar boek voor!
Kan je iets over jezelf vertellen? Over jouzelf en over je werk.
Ik ben altijd bezig, naast schrijven, wat meer een uit de hand gelopen hobby is, werk ik full-time als praktijkopleider in een verpleeghuis. Dit werk doe ik met veel plezier. Ik begeleid leerlingen bij de opleiding tot verzorgende en ik geef trainingen. Op dit moment ben ik ook bezig met een opleiding tot trainer. Dat vind ik erg leuk en uitdagend. Het helpt me ook bij het geven van mijn schrijfworkshops. Daarnaast ben ik een echte natuurliefhebber. Ik wandel en fiets graag en veel vooral op de Veluwe, in Drenthe en in Brabant.
Wilde je als kind al schrijver worden of juist iets heel anders?
Ja, ik schrijf al zolang als ik me kan herinneren. Op mijn elfde begon ik er echt bewust mee met lange verhalen voor opdrachten op school.
Hoe ga je te werk bij het schrijven? Maak je van te voren een plan en werk je dat uit of juist op het gevoel?
Ik heb een globaal idee, maar ik weet zelf eigenlijk ook nooit waar en hoe het eindigt. Ik leer tijdens het schrijven mijn personages kennen en dan weet ik pas hoe ze gaan handelen. Dat klinkt raar, maar dat kan ik niet van te voren bedenken. Soms wijzigt een personage mijn hele verhaal.
Hoe kwam je op het idee dit boek te schrijven?
De basis voor dit boek is het gelijknamige korte verhaal ‘Achter de Geraniums?!” dat op mijn website te lezen is. Met dit verhaal ben ik derde geworden voor de schrijfwedstrijd ‘De Pen als Lotgenoot’. Ik realiseerde me dat ik nog veel meer te vertellen heb over leven met reuma. Ik mis zelf veel informatie in de dagelijkse praktijk van leven met reuma of een andere chronische ziekte. Hele praktische vragen als: vertel ik het op mijn werk? Wat voor invloed heeft dat op mijn carrière? Hoe date je met een chronische ziekte? Wanneer vertel je het aan je date? Dat lijkt allemaal heel triviaal, maar dat zijn dingen waar ik echt mee zat. Vooral ook omdat er zulke vooroordelen tegen chronisch zieken bestaan zeker in de wereld van het daten. In dit boek staan overigens niet de antwoorden op die vragen, maar ik hoop wel dat andere vrouwen zich hierin herkennen.
Kan je een korte beschrijving geven van het boek?
Hoofdpersoon is de 32 jarige Fay die te horen krijgt dat ze reuma heeft. Ze werkt als verzorgende en ze heeft net een verbroken relatie achter de rug. Plotseling wordt alles anders voor haar. Ze voelt zich onzeker over haar eigen lichaam en ze is bang dat ze al haar dromen moet opgeven. Kan ze nog wel werken in de zorg? Welke weldenkende man wil nou een chronisch zieke als vriendin? Kan ze nog wel kinderen krijgen of voor hen zorgen? Hoe blijft ze zelfstandig? Kan ze nog wel leven of verdwijnt ze achter de geraniums? Samen met haar twee vriendinnen Lynn en Nina worstelt ze zich door deze vragen heen. In het boek heb ik veel persoonlijke gedachtes verwerkt. Zo overweegt Fay een relatie aan te gaan met de ook chronisch zieke Rudolf omdat ze elkaar zo goed begrijpen en omdat Fay gelooft dat een gezonde man haar toch niet wil.
Kan dat wel, een chicklit schrijven over zo een lastig onderwerp?
Het kan niet alleen, het moet ook. Met dit boek wil ik aantonen dat chronisch zieken midden in het leven staan en dat het niet alleen kommer en kwel is, maar dat zij ook gewoon bezig zijn met de normale, dagelijkse bezigheden en dromen. Die verdwijnen niet als je reuma hebt. Net zo min als de lol, de werkvreugde en de liefde verdwijnen!
Waarom is het zo belangrijk dat dit boek er komt?
Meer dan mijn andere boeken is dit een persoonlijk verhaal, maar wel één waarvan ik hoop dat anderen zich er in herkennen en er steun aan ondervinden. Voor mij was het ook een manier om alles van me af te schrijven en daarnaast laat het zien dat chronisch zieken ook gewoon mensen zijn met dromen en idealen. Chronisch zieken liggen niet in bed vanachter glas naar het leven te kijken. Ze zitten naast je in de klas, tegenover je op het werk en fietsen voor je op het fietspad. Het wordt tijd dat mensen dat gaan beseffen en dat de vooroordelen verdwijnen.
Daarnaast is het gewoon een mooi en leuk verhaal zoals lezers van mij gewend zijn. Luchtig van toon, vol humor, maar met een serieus onderwerp.
Wat wil je zelf nog graag kwijt en heb ik niet gevraagd?
Dit boek laat vooral de eerste maanden na de diagnose zien. Het verwerkingsproces waar iedere chronisch zieke inkomt. Het vinden van een nieuw evenwicht en het accepteren van de nieuwe situatie. Maar ook laat het zien dat er dingen op je pad komen die je nooit had meegemaakt als alles bij het oude gebleven was. Spannende, leuke uitdagingen die het leven weer waardevol maken.
Tot slot: dit boek is niet alleen voor chronisch zieken. Het is voor alle vrouwen die houden van humor en romantiek! En ach, het is ook voor al die mannen die daten met een chronisch zieke vrouw eng vinden!!